Rapportering boekenbeurs
Verslag stand en uitgeverij Boekenbeurs
Op maandag 10 november 2014 ben ik naar de Boekenbeurs geweest is Expo Antwerpen. Zoals ieder jaar, waren er mooie, nieuwe en bewonderenswaardige werken te bespeuren. Er waren mooie standen van uitgeverijen, zoals de standen van Pelckmans en van Lannoo. Eentje sprong er weliswaar bovenuit voor mij, en dat was uitgeverij Lebowski. Vreemd genoeg had ik nog nooit van deze uitgeverij gehoord. Op het eerste zicht leek Lebowski me een moderne en simplistische uitgeverij wat betreft uitstraling. Mijn interesse reikte zo ver, dat ik ging snuffelen tussen de literaire werken van dit jaar.
Het boekenpakket dat Lebowski aanbood, zat vol met werken waarvan ik nog nooit gehoord had. Natuurlijk zijn er veel nieuwe boeken, maar zelfs de auteurs kon ik niet tot mijn verbeelding brengen. Namen zoals Niccolò Ammaniti, Jan Arends, Stefan Aust, Appie Baantjer klonken me niet bekend in de oren. In tegenstelling tot mijn normale reactie, schrikte het onbekende me niet af en bladerde ik door enkele boeken.
Ik keek rond me, op zoek naar een goed boek, tot een poster van een vrouw, die zonder een gemakkelijk te bepalen emotionele uitdrukking, mijn richting uit keek. Ik stapte naar het standje waar de poster van de vrouw hing. De poster was een reclamestunt voor het boek Juliette, van Thé Lau, een voor mij onbekende auteur. Het verhaal gaat over Robbie Moris, een man uit Bergen, die de oogverblindende fotografe Juliette ontmoet. Samen trekken ze naar Amsterdam, waar Robbie als tekenaar gaat werken voor de grootste krant van Nederland. Alles lijkt op zijn pootjes te vallen, dat zorgenloze leventje blijkt dan toch een keerzijde te hebben.
Deze coming-of-ageroman is niet mijn dagelijkse leeskost. Het verhaal lijkt me vrij cliché: je lijkt een onvoorwaardelijke liefde gevonden te hebben waarmee jij je dromen wilt vervullen. Eenmaal die droom vervuld te hebben, merk je dat dat leven toch niet enkel over reuzengeur en maneschijn gaat. Deze woorden komen in me op als ik een korte beschrijving moet geven waarover dit genre gaat. Maar ieder verhaal is op zijn manier bijzonder, en lijkt toch vaak die onverwachte wending te hebben, en ik denk dat dit verhaal toch niet zo cliché is als het lijkt.
Verslag lezing Boekenbeurs
Jammer genoeg waren er niet veel lezingen op de dag dat ik er was. Toch ging ik opzoek naar een lezing die me boeide, het allerliefst een volwassenroman. Na een tijdje gezocht te hebben, hoorde ik een man praten in het Engels. Ik ging kijken en luisterde mee om te proberen te begrijpen waarover de lezing ging. Ik begreep dat er twee broers aan het praten waren uit Zweden, die hun fictief roman kwamen voorstellen, gebaseerd op hun eigen leven. Stefan Thunberg is de broer die het boek effectief schreef, samen met Anders Roslund, die hun familiegeschiedenis bewerkte. De roman resulteerde in een misdaad- en dramaverhaal vol liefde, obsessie en geweld.
Dat genre lees ik vrijwel nooit, maar omdat de broers anekdotes uit hun leven vertelden, begon mijn interesse in het boek te groeien. De titel Made in Sweden, deed me eerst niets, omdat het me aan de verkoopsector deed denken. Maar nadien kreeg ik een binnenpretje door erover na te denken. Het boek kan dan wel ontworpen zijn in Zweden, maar het hele verhaal draait om die ene familie die hun problemen en hun verdriet, hun gelukzaligheid en hun zorgenloze momenten hebben doorgebracht in Zweden. De titel lijkt me daarom een verwijzing naar de personages die gevormd zijn in hun vaderland.
Het was een interessante lezing omdat zowel de auteurs, als de personages aanwezig waren. Bovendien zaten er kleine, grappige en soms treurige anekdotes in hun lezing. Op die manier blijf ik als publiek zeker geboeid en vind ik het zelf een eer dat ik de auteurs van het boek kan aanhoren. Als ik kritisch moet zijn, vond ik het jammer dat het niet zo intiem was zoals ik het graag wilde. De locatie van de Boekenbeurs is reusachtig en geen enkele lezing of voorstelling was afgesloten. Ik begrijp wel dat als er geen aparte kamers zijn, en dat je er ook geen kan bouwen. Toch miste ik de persoonlijkheid een beetje, en niet alleen van de lezing. De Boekenbeurs is een erg bekend en commercieel evenement, bijna een attractie. Heel Vlaanderen wilt dan plots de nieuwste boeken gaan bezichtigen, terwijl sommigen nooit een boek openslaan. Als je met zoveel mensen op één plek bent, is het ook niet zo aangenaam om daar uren te blijven snuffelen. Toch heb ik heel wat mooie werken kunnen bezichtigen, en daar ben ik al heel blij om.