Mythes
Griekse mythe: Hermes
Deze mythe was mij tot nu toe onbekend. Uiteraard ken ik de naam Hermes van de studentenclub, maar daar eindigde mijn kennis ook. Zelf heb ik me nooit afgevraagd waar deze naam vandaan kwam. Deze mythe gaf me echter veel prikkels, herinneringen en gedachten toen ik het las.
Vreemd genoeg deed Hermes me onmiddellijk denken aan een andere held van de mythes: Hercules. Hercules was een god die op aarde leefde en zijn krachten gebruikte voor om de wereld te verbeteren.. Toch is er een groot verschil aanwezig en dat is dat Hermes al als kleine jongen listig en sluw was. Hij stal namelijk een lier in de wieg en later stal hij ook nog runderen. Goden worden vaak erg goed of juist erg slecht afgebeeld, maar Hermes kan ik zeer moeilijk inschatten. Hij is namelijk enorm menslievend, de grootste mensenliefhebber van alle goden, zo luidt het verhaal. Toch is dit erg tegenstrijdig met wat hij eigenlijk doet, hoewel er grotere zonden zijn.
Er zijn veel goede daden die hij verricht: hij leidt overledenen naar de onderwereld, hij doodt de kwaadaardige reus met honderd ogen, maar hij wordt ook als uitvinder van vele materialen, bewijzen of kennis aangeduid. Hij lijkt dus kennelijk alles voor de mens te doen, maar een vos verliest zijn streken niet!
Hermes wordt afgebeeld als een oppergod door al zijn kennis en kracht. Hij lijkt wel de ideale mens, maar dan met onze imperfecties zoals de sluwe en listige parcours die een mens aflegt, wat ook weer waarheid is in mijn ogen. Ik denk dat hij ook goed deed voor de armen, aangezien hij bij hen erg populair was.
De mythe vind ik erg interessant. Er kan worden nagedacht over de betekenis van de mythe en waarom Hermes goddelijk maar toch ook menselijk wordt omschreven. Ik denk dat hij een voorbeeld is voor velen van ons, want waarom zijn mythes anders geschreven? Er zit een moraal in, een stof die de moeite waard is om over na te denken. Hier zit een voorbeeld in voor elk van ons met een snuifje echtheid en puurheid doordat Hermes listige en sluwe, maar naar mijn mening, onschuldige plannen heeft. De vleugels waarmee Hermes steeds wordt afgebeeld is misschien wel een teken dat hij tussen hemel en aarde leeft en daar ook kenmerken van overneemt. Dat is mijn visie op de mythe van Hermes.
Het grondmotief van de mythe van Hermes lijkt me dan ook de imperfecties van de mens die gepaard gaan met hun goedheid. Omdat goden vaak erg slecht of erg goed worden aangeduid, heeft Hermes iets van beide werelden. Hoewel hij god is en bij name zoon van Zeus, ontfermt hij zich toch over de doden, over de mensen, over de handel die er op aarde wordt gedreven. Zijn sluwheid weerspiegelt dan ook zijn menselijke kenmerken.
Keltische mythe: Tristan
De mythe van Tristan en zijn bekende Isolde klinkt me wel bekend in de oren. Hun liefdesverhaal heb ik lang geleden al te horen gekregen. Er is een film over gemaakt, genaamd Tristan & Isolde. Uiteraard valt de film niet volledig te vergelijken met de oorspronkelijke mythe, maar die is er wel van afgeleid.
Het verhaal doet me sterk denken aan Shakespeare ’s meesterwerk Romeo en Julia, maar ook aan kenmerkende middeleeuwse verhalen waarin de geliefdes zelden bij elkaar mogen zijn en gedwongen worden een onbekende te trouwen. Dit verhaal is ook niet anders. Toch is er een groot verschil dat mij opvalt tussen bijvoorbeeld Hermes en Tristan. De Griekse mythes zijn nog van voor Christus te dateren, maar de mythe van Tristan speelt zich af tussen 476 en 1450. Daarom lijkt me deze mythe veel geloofwaardiger dan de Griekse Hermes.
De realiteit die lijkt te bestaan in de mythe van Tristan doet me ook meer zin krijgen om de mythe te lezen en om na te denken over hoe het verhaal zou aflopen, hoewel het een mythe is en dus hoogstwaarschijnlijk onbestaande is. Zelf lees ik niet graag verhalen met veel clichés, maar af en toe kan dat geruststellend zijn. In verhalen zoals deze heb ik daar dus absoluut geen afkeer van.
Het einde van dit verhaal klinkt me ook weer bekend in de oren. Het zeil dat wit zou zijn maar eigenlijk zwart bleek, deed Tristan aan een gebroken hart sterven. Net zoals Romeo die dacht dat Julia dood was, terwijl ze eigenlijk een slaapmiddel had ingenomen. Misschien heeft Shakespeare daar wel zijn inspiratie uit gehaald.
Eerlijk gezegd bekijk ik deze mythe niet echt als een mythe. Voor mij was een mythe een heel duidelijk onmogelijk kort verhaal dat voor Christus werd geschreven om mensen te behoeden, te beschermen, te waarschuwen, etc. Dit verhaal lijkt me enkel geschreven om vermaak te creëren bij de mens. Een moraal als grondmotief zie ik ook niet onmiddellijk in dit verhaal verschijnen. Het is immers wel mogelijk dat je niet alles kan krijgen wat je wilt, en dat het leven nu eenmaal zwaar is en kan zorgen voor pijn en verdriet.
Bronnen
Auteur Onbekend (2007-2015). Hermes. Geraadpleegd op 15 maart 2015 via https://www.histoportal.nl/index.php?p=categorie&cat=18
Auteur Onbekend (2007-2015). Tristan. Geraadpleegd op 15 maart 2015 via https://www.histoportal.nl/index.php?p=categorie
Auteur Onbekend (2007-2015). Atlanta. Geraadpleegd op 28 maart 2015 via https://www.histoportal.nl/index.php?p=categorie
Auteur Onbekend (2007-2015). Zeus. Geraadpleegd op 28 maart 2015 via https://www.histoportal.nl/index.php?p=categorie